جایگاه حاکمان اسلامی
نویسنده:
دوست عزیز و فرهیخته ام
جناب آقای دکتر حمید رضا فتحی سقزچی
1. بر اساس حکم اسلام، جایگاه امام جماعت در محراب مسجد، باید پایین تر از همه مامومین باشد.
علت این حکم روایاتی است که از امامان معصوم علیهم السلام نقل شده است.
(برای مطالعه بیشتر ر.ک : شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج1، ص 387، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413 ق).
شاید، حکمت این حکم آن باشد که شئونات و سطح زندگی حاکم اسلامی باید از همه آحاد جامعه کم تر و پایین تر باشد.
2. علاوه بر حکم مذکور، سخن علی علیه السلام نیز موید همین مطلب است:
إنَّ اللّه تعالی فَرَضَ عَلی أئمّةِ الحَقِّ، أن یُقَدِّروا أنفُسَهُم بِضَعَفَةِ النّاسِ، کَیلا یَتَبَیَّغَ بِالفَقیرِ فَقرُه. (خطبه 209 نهج البلاغه).
ترجمه:
خداوند متعال واجب کرده است بر حاکمان بر حق و صالح، که مانند ضعیف ترین مردم زندگی کنند، تا مردم فقیر و محروم، فشار زندگی را حس نکنند.
سخن از وجوب و ضرورت است. یعنی همسان بودن زندگی حاکمان با ضعیف ترین مردم، نه حتی مردم متوسط؛ واجب شرعی است.
3. علی علیه السلام در کلامی دیگر فرمود:
انَّما يُؤْتى خَرابُ الاَْرْضِ مِنْ اِعْوازِ اَهْلِها وَ اِنَّما يُعْوِزُ اَهْلُها لاِِشْرافِ اَنْفُسِ الْوُلاةِ عَلَى الْجَمْعِ، وَ سُوءِ ظَنِّهِمْ بِالْبَقاءِ، وَ قِلَّةِ انْتِفاعِهِمْ بِالْعِبَرِ. (نامهٔ ۵۳ نهج‌البلاغه).
عامل ویرانی سرزمین، تنگ دستى اهل آن است و آن چه مردمانش را فقیر می‌کند، مال‌اندوزى حاکمان و بدگمانى آنان به بقای حکومت و کم‌توجهی آنان به عبرت‌هاست.
4. در دوران جنگ تحمیلی حقوق و مزایای فرماندهان و مسئولان از بسیجیان و سربازان کشور کم تر و یا همسطح آنان بود.
اکنون به قوانین مصوب در سه دهه گذشته نگاهی می افکنیم:
تبصره 2 ماده یک قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 1370 مقرر کرده بود :
"اعداد مبنای حقوق ماهانه مقامات و همطراز آنان به شرح زیر تعیین
می‌گردد که با اعمال ضریب مذکور در ماده 1 قابل پرداخت خواهد‌بود.
الف - معاونین وزراء 1700
ب - استانداران، سفراء 1800
ج - وزراء، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، معاونین رئیس جمهور،
معاونین قوه قضائیه و رئیس کل دیوان محاسبات 1900
د - معاون اول رئیس جمهور، نواب رئیس مجلس شورای اسلامی و
اعضای شورای نگهبان 2000
ه - رؤسای سه قوه 2200
تبصره 3 - مقامات مذکور پس از پایان دوران تصدی به ترتیب در بالاترین گروههای جدول فوق تخصیص می‌یابند."
5. بر اساس ماده 71 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 1386، روسای سه قوه ، معاون اول رییس جمهور، نواب رییس مجلس، معاونین رییس جمهور، اعضای شورای نگهبان، نمایندگان مجلس، وزیران، سفیران، استانداران، معاونان وزیران و معاونان استانداران ، مقامات سیاسی محسوب می گردند و از نظر حقوق و مزایا در بالاترین رده جدول قرار دارند و به موجب تبصره همین ماده علاوه بر حقوق موضوع این ماده از امتیاز و ویژگی های مذکور در ماده 66 این قانون که حقوق ثابت تلقی می گردد و نیز از فوق العاده های ماده 68 همین قانون نیز برخوردار خواهند بود.
6. قضاوت در باره حقوق های نجومی، ثروت، امکانات و محل سکونت برخی از مسئولان کشور بر عهده خوانندگان گرامی است.
علی علیه السلام در نامه ای خطاب به عثمان بن حنیف انصاری فرمود:
" حاکمان اسلامی باید از ملزومات دنیا به حداقل اکتفا کنند. دنیا پرستی را کنار بگذارند تا بتوانند جامعه را به سوی عدالت اقتصادی اجتماعی سوق دهند و فقر را از بین ببرند. من چگونه شب را با شكم سیر صبح كنم در حالی كه در اطرافم شكم های گرسنه، و جگرهایی سوزان وجود داشته باشد.
بدانید امام شما از دنیای شما به دو جامه فرسوده و دو قرص نان رضایت داده است. شما توانایی چنین کاری ندارید اما با پرهیزگاری مرا یاری دهید. ای دنیا از جلوی چشمانم دور شو. من از دنیا طلا و نقره ای نیندوخته ام و از زمین، یک وجب در اختیار نگرفتم".
( نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی، انتشارات مشرقین، قم، 1379، نامه 45، ص 553 با تلخیص).
نتیجه:
تنها در نماز جماعت نیست که جایگاه امام باید پایین تر از همه مامومین باشد؛ بلکه سخنان علی علیه السلام نیز پیرامون امکانات و سطح زندگی حاکمان اسلامی تکالیفی مقرر کرده است.
پیشنهاداتی به رییس مجلس خبرگان رهبری
حمید رضا فتحی سقزچی
دیروز رییس مجلس خبرگان رهبری از رییس جدید قوه قضاییه خواست عدالت را اجرا کند و برخوردی قاطع با مفسدان داشته باشد.
چند نکته:
1. ضرب المثلی می گوید: پله ها را فقط از بالا به پایین می توان شست. بدیهی است اجرای عدالت ابتدا از مسئولان و مدیران ارشد آغاز می گردد.
در این راستا اصلاح قوانین ناهنجار می تواند مقدمه ای برای برخورد با مفسدان باشد.
قانون رسیدگی به اموال مسئولان، مصوب نهم آبان 1394 مجمع تشخیص مصلحت نظام یکی از قوانین ناهنجار است و اصل 142 قانون اساسی را بی خاصیت کرده است؛ در حالی که قانون اساسی به منظور جلب اعتماد شهروندان وضع گردیده است.
2. به موجب ماده پنج این قانون هر کس اموال و دارایی های مسئولان را افشاء کند حسب مورد به مجازات های درجه شش و یا هشت محکوم خواهد شد.
بدیهی است؛ مسئولان نظام با حقوق و درآمدهای خود اموالی خریداری می کنند و مردم حق دارند بدانند مسئولان کشور و یا کاندیدایی که در انتخابات، به او رای می دهند و انتخابش می کنند چه اموالی دارد و اموالش مربوط به کدام بازه زمانی است.
3. نخست وزیران انگلیس که بویی از اسلام نبرده اند از قبیل مارگارت تاچر، دیوید کامرون، گوردون براون و ... صورت اموال منقول، غیر منقول، حقوق و مزایا، درآمد مستمر، ارثیه پدری، صلح اموال و حتی مالیات های را که پرداخته اند در رسانه ها منتشر می کنند. در کشورمان، بر اساس قانون مذکور، مردم از اموال مسئولان آگاهی ندارند و حتی افشاء کنندگان اموال مسئولان به مجازات های مصرح در ماده پنج محکوم می شوند.
4. به رییس محترم مجلس خبرگان رهبری پیشنهاد می شود؛ تلاش فرمایند تا :
الف: مقامات و مسئولانی که نامشان در ماده سه همین قانون آمده است موظف گردند سیاهه اموالشان را منتشر کنند؛ اعم از: اموال غیر منقول و حقوق دارای ارزش مالی، مطالبات و دیون ، سرمایه گذاری و اوراق بهادار ، موجودی حساب های مختلف در بانک ها، مؤسسات مالی و اعتباری و نظایر آنها و هرگونه منبع درآمد مستمر.
ب: ماده پنج این قانون به طور کلی نسخ و ملغی گردد؛ چرا که ماده مذکور، فهرست اموال مسئولان را محرمانه تلقی کرده و برای افشا کنندگان آن مجازات هایی سنگین در نظر گرفته است.
ج: به وزارت کشور، سازمان ثبت و سایر دستگاه های ذی ربط اجازه داده شود با استناد به قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات مصوب 1388 مجلس شورای اسلامی صورت اموال داوطلبان انتخابات منتشر گردد.
نتیجه:
بر اساس خطبه 209 و نامه 53 نهج البلاغه، خدای متعال، فرض و واجب کرده است حاکمان اسلامی مانند ضعیف ترین مردم زندگی کنند تا مردم فقیر و محروم، فشار زندگی را حس نکنند. امام جماعت در گودی محراب به نماز می ایستد؛ یعنی سطح زندگی او از تمامی شهروندان پایین تر است.
بنا بر این شایسته است ابتدا فهرست کلیه مقامات سیاسی مندرج در ماده 71 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 1386 مجلس شورای اسلامی علنی گردد.
کاخ در حوزه علمیه برکت ندارد
1398/5/26
حمید رضا فتحی سقزچی
آیت الله یزدی در سخنانی شدید اللحن خطاب به آقای صادق آملی لاریجانی گفت:
" می خواهید بروید نجف؛ خوب بروید، آیا با رفتن شما؛ قم به هم می‌خورد؟ شما در قم بودن تان هم خیلی موثر نبود؛ چه رسد که نجف بروید. رییس دفتری که ۱۰ سال، جای مهمی را اداره کرده دستگیر می‌شود، بعد اعتراض می‌کنید که چرا گرفتید؟! به اسم مدرسه علمیه، کاخ ساختید! ... از کجا آوردی ساختی؟" /فرارو
دو نکته:
اول: بر اساس حکم اسلام، جایگاه امام جماعت در محراب مسجد، باید پایین تر از همه مامومین باشد.
علت این حکم روایاتی است که از امامان معصوم علیهم السلام نقل شده است.( شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج1، ص 387، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413 ق).
احتمال می رود حکمت این حکم آن است که سطح زندگی مسئولان جامعه اسلامی باید پایین تر از همه مردم باشد.
علی علیه السلام گفت:
إنَّ اللّه تعالی فَرَضَ عَلی أئمّةِ الحَقِّ، أن یُقَدِّروا أنفُسَهُم بِضَعَفَةِ النّاسِ، کَیلا یَتَبَیَّغَ بِالفَقیرِ فَقرُه. (خطبه 209 نهج البلاغه).
ترجمه:
خداوند متعال واجب کرده است بر حاکمان بر حق و صالح، که مانند ضعیف ترین مردم زندگی کنند، تا مردم فقیر و محروم، فشار زندگی را حس نکنند.
سخن از وجوب و ضرورت است. به عبارت دیگر، همسان بودن زندگی حاکمان با ضعیف ترین مردم، (نه حتی مردم متوسط)؛ واجب شرعی است.
علی علیه السلام در کلامی دیگر گفت:
انَّما يُؤْتى خَرابُ الاَْرْضِ مِنْ اِعْوازِ اَهْلِها وَ اِنَّما يُعْوِزُ اَهْلُها لاِِشْرافِ اَنْفُسِ الْوُلاةِ عَلَى الْجَمْعِ، وَ سُوءِ ظَنِّهِمْ بِالْبَقاءِ، وَ قِلَّةِ انْتِفاعِهِمْ بِالْعِبَرِ. (نامهٔ ۵۳ نهج‌البلاغه).
عامل ویرانی سرزمین، تنگ دستى اهل آن است و آن چه مردمانش را فقیر می‌کند، مال‌اندوزى حاکمان و بدگمانى آنان به بقای حکومت و کم‌توجهی آنان به عبرت‌هاست.
دوم:
شیعیان از هزار سال پیش، با مراجع تقلید خو کرده اند و عالمان ربانی را از غیر آنان به آسانی تشخیص می دهند.
شیعیان، مهم ترین ویژگی مرجعیت و روحانیت شیعه را ساده زیستی و دنیا گریزی می دانند. یکی از مراجع عظام دنیا گریز، مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی، از مراجع بزرگ نجف بود.
پسر آن مرحوم می گوید:
دو تاجر هندي به ديدن پدرم آمدند و دو قطعه مرواريد درشت برايش هديه آوردند. مرواريدها خيلي درشت بود و ما هم وضع اقتصادی مان در خانه بد بود. پدرم دستور داده بود از سهمین (خمس) مصرف نمي كنيم بلکه گاهی از هدایایی که می رسید، استفاده می کردیم. برادری عقب مانده ذهنی داشتم. دو تاجر هندي که به طور جداگانه دو مرواريد را هديه آورده بودند؛ گذاشتند و رفتند. پس از رفتن آنان، دو طلبه سيد رسيدند و گفتند: آقا! ما قصد ازدواج داریم؛ ولی وضع مان خوب نیست. پدرم دستش را باز کرد؛ يكي از مروارید ها را به اين یکی، و دیگری را به آن دیگری داد و به فرمود: برويد امور ازدواج و خانه و زندگي تان را سر و سامان دهید.
من اعتراض کردم و گفتم: ما وضع مان بد است؛ يك برادر عقب مانده براي من گذاشته ايد و الآن هم سن تان بالاست؛ چرا حالا که چيزي هدیه می آورند به دیگران می دهید؟
ايشان فرمود: « هنگامی که من از روستای مديسه اصفهان به نجف آمدم؛ تنها دو ريال پول داشتم؛ با آن دو ريال يك پوست خریدم كه رويش بنشينم؛ چیز دیگری در اتاق نبود؛ و يكی دو تا ظرف و يك آفتابه هم خریدم؛ دو ريالم تمام شد. حتی براي مطالعه، چراغ، نداشتم. در قسمت توالت مدرسه، چراغی روغني وجود داشت که دائم روشن بود. شب ها كتابم را بر مي داشتم و به وضو خانه ميرفتم و مطالعه می کردم. همان زمان افرادی بودند كه دسته ی چراغ دان آن ها، از طلا بود. ديديم كه خداوند، ما را تأمين كرد؛ تو هم نگران نباش. بالأخره خداوندي كه من را با آن وضع تا اينجا کشانید؛ فكر كار شما را هم كرده است.»
نتیجه:
عزتي كه خداوند متعال به روحانيون با تقوا مي دهد، در دنيا معادل ندارد.
دیدگاه و پیام شما
نظر توسط
در پاسخ به
نظر توسط
دعا کنید برای فرج
اللهم عجل لولیک الفرج.....